مختصری راجع به ویتنام
دانستیها-ویتنام از آن کشو
رهاست که کمتر کسی یافت میشود که چیزی راجع به آن نداند. با
اینحال گفتاری کوتاه، خالی از لطف نیست.
ویتنام به طول 1600 کیلومتر (کم و بیش از تهران تا بندرعباس) در کنار دریای چین و
در شبه جزیرة هند و چین قرار دارد. آب و هوای آن استوایی بوده و شمال و مرکز آن
پوشیده از کوهستان است. جنوب دو فصل خشک و بارانی دارد و شمال دو فصل تابستان و
زمستان.
از نظر تاریخی ویتنام سابقة طولانی کشمکش با همسایةقدرتمند شمالی خود چین داشته
است. سالیان سال همچون قومی باجگذار به
چین قلمداد میشد تا اینکه 900 سال پیش بعد از مقاومت و جنگی طولانی به تسلط هزار
ساله چینیها پایان میدهد. در 1858 فرانسویها و اسپانیاییها به بهانة دفاع از
کشیشها و اقلیت کاتولیک که مورد آزار و اذیت حاکمان وقت بودند، به ویتنام لشگرکشی
کرده و سنگ بنای استعمار فرانسه را میگذارند. در 1925 حزب کمونیست هندوچین توسط
هوشیمینه پایهگذاری میشود. بعد از جنگ جهانی دوم هوشیمین که نیروهایش نقش فعالی
در مبارزه با ژاپنیها داشتند استقلال ویتنام را اعلام کرده و به جنگ همه جانبه با
فرانسه میپردازند. این جنگ 10 ساله در 1954 با سقوط قلعة نظامی دن ـ بین ـ فو که
خود یک شاهکار نظامی بود به خروج فرانسویها میانجامد. در پیمان صلح 1954 ژنو،
ویتنام به طور موقت به دو منطقة شمالی و جنوبی تقسیم میشود.
یکی از مفاد این قرارداد، انجام انتخابات در کل ویتنام بود که در سال 1956 دولت
موقت ویتنام جنوبی از ترس از دست دادن قدرت آنرا ملغی کرده و
«نگوین
دیم»
یک حکومت دیکتاتوری در جنوب ویتنام برقرار میکند. از همین زمان کمونیستهای ویتنام
جنوبی که اصطلاحاً ویتکنگ نامیده می شدند به یک مبارزة بزرگ نظامی برعلیه این رژیم
دست میزنند. دولت هانوی هم در 1960 سیاست مبارزه سیاسی خود را به مبارزه نظامی
تبدیل کرده و با فرستادن نیروهای نظامی و مهمات به جنوب نقش فعالی در مبارزه با
«نگوین
دیم»
در پیش میگیرد. این وضعیت در 1965 به نقطة بحرانی خود میرسد و فرار سربازان
ویتنامی که به رقم 2000 نفر در ماه میرسید و تعداد کشته شدگان که به هفتهای 500
نفر بالغ میشد نشان روشنی از وخامت اوضاع بود. در این زمان دولت ویتنام تصمیم
گرفته بود به جنوب منتقل شود و به نوعی شکست را پذیرفته بود که سربازان آمریکایی در
خاک ویتنام پیاده میشوند.
بهانه دخالت آمریکا واقعة حمله به کشتیهای امریکایی در خلیج
«تونکن»
بود که بعدها معلوم شد کاملاً
ساختگی
بوده و چنین واقعهای به آن ابعاد
اصلاً
رخ نداده بود.
تعداد سربازان آمریکایی در سال 1965 ، 184000 نفر بود. این رقم دو سال بعد به 485
هزار نفر میرسد. در همین زمان تعداد کل سربازان ویتنامی و آمریکایی و دیگران به 3.1
میلیون نفر میرسد. یک سرباز به ازای 15 نفر ویتنامی
.
در این دوران این نیروها با یک سیاست تهاجمی به قلع و قمع چریکها پرداخته و
نیروهای کمونیست که در آستانة پیروزی بودند به عقبنشینی تن در میدهند.
در 1968 در روز عید
TET
ویتنام شمالی و ویتکنگ، سیاست دفاعی و چریکی خود را تغییر داده و در یک عمل
غافلگیر کننده در سطحی وسیع و همه جانبه به نیروهای آمریکا و ویتنام جنوبی حمله
میکنند. عملیات
TET
عواقب تعیینکنندهای در آینده جنگ ویتنام داشت. آمریکا اگرچه حدود 20 روز بعد تمام
مواضع اشغال شده توسط ویتکنگها را پس میگیرد، اما عواقب روانی و تبلیغاتی این
عملیات بیسابقه بود. افکار عمومی آمریکا که مطمئن به پیروزی نیروهای برتر خود
بودند برای اولین بار به ضعف آمریکا در ویتنام پی برده و در پی آن اعتراضات و
اعتصابات عظیمی بر علیه آمریکا شروع میشود. کمونیستها از این تهاجم امید داشتند
که مردم با یک قیام همگانی به حکومت وان تیو پایان دهند.
اگرچه این امر اتفاق نیفتاد و نزدیک 32000 چریک در این خیزش کشته شد . اما این
عملیات شروع پایان حضور آمریکا در ویتنام بود. در عملیات
TET
هزار سرباز آمریکایی و دو هزار سرباز ویتنام جنوبی و 32 هزار چریک به هلاکت رسیدند.و....
ادامه در ادامه مطلب